Telecommincatie buiten tijd en ruimte

Volgens de "oude" fysica kan er geen informatie sneller gaan dan de lichtsnelheid. Normaal is dit helemaal geen probleem.
Het is wel een probleem als we bijvoorbeeld willen communiceren met een satelliet die we van op aarde uitgestuurd hebben en die zich nabij Neptunus bevindt. Dan heb je meer meer dan 6 uur nodig (1) voor je een signaal van de sateliet ontvangt.

Wat is “een tijd-nul-telefoon”? Bestaat zo een toestel?
Eerst dit: de benaming “een tijd-nul-telefoon” of “t0-telefoon” is een benaming die ik zelf aan dit toestel geef. Hoe het echt noemt weet ik niet, en hoe ver het staat in de ontwikkeling ervan al evenmin.

Een t0-telefoon is een toestel​ waar de ontvanger meteen, zonder tijdsverlies, het signaal ontvangt dat door de zender uitgestuurd werd. Dit is toch altijd zo? In theorie is er een minuscuul tijdsverschil. Dit maakt niet uit. De situatie verandert wanneer je een signaal wil sturen naar de ruimte. Stel dat een wetenschappelijke satelliet zich, na een heel lange reis, in de buurt van Pluto bevindt, dan is er een tijdverlies van ongeveer x uur, dit wanneer het gaat om een signaal dat met de lichtsnelheid gaat. Met “een tijd-nul-telefoon” is het signaal er meteen.

Ik weet dat de Technische Universiteit van Delft enkele jaren geleden hiermee bezig was. Hoe ver het nu staat met het onderzoek, dat weet ik niet.

De kern van de zaak is dat er via de kwantummechanica bepaalde zaken mogelijk zijn, die volgens de traditionele fysica - hier volgens de relativiteitstheorie van Einstein - niet mogelijk zijn.
Mijn persoonlijke overtuiging is dat er in de vrij nabije toekomst heel nieuwe theorieën zullen komen, die nog veel verder gaan dan een toepassing als “de t0-telefoon”.
Onlangs stond er in Knack een artikel met als titel “Crisis in het heelal”, met als ondertitel “Waarom de wetenschappers van het CERN de depressie nabij zijn”. Via de gewone wetenschappen komen we er niet meer uit. Het wordt tijd om een nieuwe weg in te slaan en naar mijn aanvoelen zal de kwantummechanica hier een centrale rol in spelen.
Nu zijn we nog, zoals bij de klassieke telefoon, begrensd door tijd en ruimte. Waarom is dit zo? Mijn mening hieromtrent is dat ons denken begrensd is door tijd en ruimte en we er toch zo moeilijk in slagen om hierboven uit te stijgen. Hierboven ging het over”de tijd-nul-telefoon”. Het principe hiervan is gelijktijdigheid, een fenomeen uit de kwantummechanica. Dit fenomeen kennen we al ongeveer honderd jaar, maar wetenschappers weten er geen weg mee. Er is een revolutie nodig in ons denken. Nee, fout geformuleerd. Geen revolutie in ons denken, maar een omwenteling waarbij we voorbij ons denken gaan. Dit is pas echt een revolutie.
Het lijkt mij dat de huidige wetenschappers daartoe niet in staat zijn. Vandaar ook dat men in CERN de depressie nabij is.

Telecommincatie buiten tijd en ruimte